ധന്യ എം.ഡി –

താരതമ്യേന ഇരുണ്ടതും വിഷാദഭരിതവും ആത്മവിശ്വാസം ഇല്ലാത്തതുമായ ഒരു ശരീരം (മുഖം) ജോലിക്കായുള്ള അഭിമുഖത്തില്‍ പരാജയമടയുകയും പിന്നീട് ഒരു സോപ്പ് ഉപയോഗിച്ച് കൂടുതല്‍ വെളുത്തതും പ്രസന്നവും ആത്മവിശ്വാസം നിറഞ്ഞതുമായ ഒരു ശരീരം (മുഖം) ആയിത്തീരുകയും അഭിമുഖത്തില്‍ വിജയിച്ച് ജീവിത വിജയം നേടുന്നതുമായ പരസ്യം കറുത്ത ശരീരങ്ങള്‍ക്ക് സ്വീകാര്യത കുറവാണെന്ന ഒരു തുറന്നു പറച്ചിലല്ലേ? ഓരോ ദിവസവും ഇരുണ്ടതില്‍ നിന്നുകൂടുതല്‍ വെളുത്തതിലേക്കു എത്തുന്നത് നിരീക്ഷിച്ചറിയാനുള്ള സംവിധാനമുണ്ടെന്നുമാണ് വെളിപ്പിക്കല്‍ ക്രീമുകള്‍ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നത് പ്രണയവും ജോലിയും ഉന്നതമായ ജീവിതവിജയമാണ്. അല്ലെങ്കില്‍ അതിനാവശ്യമായ ആത്മവിശ്വാസമാണ്. കൂടുതല്‍ വെളുക്കൂ കൂടുതല്‍ സ്വീകാര്യരാകൂ എന്നാണ് ആഹ്വാനം. അപ്പോള്‍ പുറന്തള്ളപ്പെടുന്നത് ആരായിരിക്കും? പ്രത്യേകിച്ചും നിറം ജാതിയെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നതാകുമ്പോള്‍ ? 

നന്ദിതാ ദാസ് എന്ന ബുദ്ധിമതിയായ സുന്ദരി ”ഇരുണ്ടതാണ് സുന്ദരം” എന്നും ബോളിവുഡിന് വേണ്ടി തന്റെ തൊലിനിറം മാറ്റാനാവില്ല എന്നും ഉറക്കെ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നത് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് ചെറുതല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നുന്നുണ്ട്. ഇരുണ്ടതു എന്നതിനേക്കാള്‍ കറുത്തത് എന്ന വിശേഷണം ചേരുന്ന എന്റെ തൊലിനിറവും അതില്‍പ്പെടുമോ എന്ന സംശയം ഉള്‍ചേര്‍ന്ന ഒരു നിഗൂഢസന്തോഷം. കുട്ടിക്കാലത്ത് ഏതോ ചലച്ചിത്രമാസികയില്‍ സില്‍ക്ക് സ്മിത കറുത്തതാണെന്ന് വായിച്ചശേഷം എനിക്ക് അപാരമായ സന്തോഷം തോന്നിയിരുന്നു. ”സില്‍ക് സ്മിത” ശരിക്കും കറുത്തതാണോ, ഏയ് നമ്മുടെ അത്രേം കറുപ്പൊന്നും കാണില്ല. ”അത്രയൊക്കെ കറുത്തതായിരിക്കുമോ” എന്ന് അമ്മയോടും മാമിയോടും ഞാന്‍ പലവട്ടം ചോദിച്ചു. നടി കാജോള്‍ ഇരുണ്ട നിറക്കാരിയാണെന്നു ആരോ പറഞ്ഞുകേട്ടപ്പോഴും എനിക്ക് ഞെട്ടലായിരുന്നു. ദില്‍വാലേ ദുല്‍ഹിനിയായും കഭികുശികഭിഗമും ഒക്കെ പല വട്ടം കാണുമ്പോഴും അവരുടെ നിറത്തെ പറ്റിയായിരുന്നു എന്റെ ആലോചന മുഴുവന്‍ . സരിത എന്ന നടിയും ഇരുണ്ട നിറക്കാരിയാണെന്നു ഞാന്‍ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അഭിനയശേഷിയും കുലീനതയും ബുദ്ധിയും അവകാശപ്പെടാനുണ്ടായിട്ടും നന്ദിതാ ദാസിനെപ്പോലുള്ള ഒരു നടിക്ക് ബോളിവുഡ് ഇരുണ്ടനിറത്തിന്റെ പേരില്‍ പ്രവേശനം നിഷേധിക്കുന്നുവെന്നത് അവര്‍ക്ക് തന്നെ തുറന്നു പറയേണ്ടിവരുന്നതിന്റെ ഗതികേട് ഭയാനകമാണ്. സിനിമ കണ്ടു പുറത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോള്‍ കൂടുതല്‍ വെളുത്തതും തുടുത്തതും ആയിരിക്കുന്നതിനായി തന്റെ കവിളുകള്‍ തിയെറ്ററിലെ ഇരുട്ടിലിരന്നു തിരുമ്മി ചുവപ്പിക്കുമായിരുന്നെന്നു മാധവിക്കുട്ടി എഴുതിയതോടെ ഇവര്‍ക്കതിന്റെ ആവശ്യമുണ്ടോ എന്നു ‘എന്റെ കഥ’യുടെ വിലാസലോലമായ മുഖചിത്രത്തില്‍ നോക്കി ഒരു പതിനായിരം വട്ടം എന്നോട് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാന്‍. ഒരിക്കല്‍ പ്രീഡിഗ്രിക്കാലത്ത് (ചരിത്രത്തിലെ അവസാന ബാച്ച്) കോളേജില്‍ നിന്നും ജംഗ്ഷനിലേക്കു നടക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കൂട്ടുകാരി നെടുവീര്‍പ്പിടുകയാണ്. ”എന്റെ വീട്ടില്‍ ഞാനാ ഏറ്റവും കറുത്തത്. എന്നെ കറുമ്പീന്നാ എല്ലാരും കളിയാക്കി വിളിക്കുന്നെ..” ഞാനത് കേട്ട് ഞെട്ടി. തുടുത്ത സ്വര്‍ണ്ണനിറമുള്ള അവളുടെ കൈവിരലുകളിലേക്കും മുഖത്തേക്കും ഞാന്‍ നോക്കി. പിന്നെ എന്നെത്തന്നെയും. അപ്പോള്‍ ഞാനോക്കെയോടോ എന്ന് ചോദിക്കണമെന്ന് ആശിച്ചെങ്കിലും അവരുടെ വീട്ടിലുള്ളവരുടെ നിറം ശരിക്കുമെന്തായിരിക്കുമെന്നാലോചിച്ചു എന്റെ വായ അടഞ്ഞു തന്നെയിരുന്നു. പിന്നീടൊരിക്കല്‍ ഒരു കൂട്ടുകാരനാണ് തന്റെ മങ്ങിയ തൊലി നിറത്തെപ്പറ്റി എന്നോട് പരാതിപ്പെട്ടത്. അതും വീട്ടിലുള്ളവരുടെ തൊലി നിറത്തോടുള്ള ഒരു താരതമ്യമായിരുന്നു. പഴുത്ത നാരങ്ങയുടെ നിറമായിരുന്നു അയാള്‍ക്ക്. പണ്ട് വായടഞ്ഞു പോയ ഓര്‍മ്മയില്‍, ഇയാള്‍ വെളുത്തിട്ടല്ലേ… ഞാനൊക്കെയല്ലേ ശരിക്കും കറുത്തത് എന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടതും നിനക്കിതൊന്നും പറഞ്ഞാല്‍ മനസ്സിലാവില്ല. നീ കറുത്തവരെയല്ലാതെ ശരിക്കും വെളുത്തവരെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ എന്ന് ഉടന്‍ വന്നു മറുപടി.. എന്റെ തൊലിനിറത്തെക്കാള്‍ മെച്ചപ്പെട്ടതാണ് അവരുടേതെന്നും അതിനെക്കാളും മെച്ചപ്പെട്ടത് വേറെയുണ്ടെന്നും എന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്താനും സ്വയം ബോധ്യപ്പെടാനുമുള്ള ഒരു ശ്രമമായിരുന്നോ അവരുടേതെന്ന് ഇന്നെനിക്ക് തോന്നായ്കയില്ല.
തമിഴ്‌നാട്ടില്‍ പൊതുവെ ഉയര്‍ന്ന ജാതിക്കാരും ദളിതരും കറുപ്പ് നിറമുള്ളവരായി കാണപ്പെടുന്നു. ഉത്തരകേരളത്തില്‍ ചിലയിടങ്ങളിലും ഉത്തരേന്ത്യയിലും കുറച്ചു വ്യത്യാസമുണ്ടെങ്കിലും കറുപ്പ് നിറമുള്ള മനുഷ്യര്‍ ദളിതരാണെന്ന ധാരണയാണ് പൊതുവിലുള്ളത്. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ‘നീയിത്ര വെളുത്തതാണല്ലോ.

_______________________________
തമിഴ്‌നാട്ടില്‍ പൊതുവെ ഉയര്‍ന്ന ജാതിക്കാരും ദളിതരും കറുപ്പ് നിറമുള്ളവരായി കാണപ്പെടുന്നു. ഉത്തരകേരളത്തില്‍ ചിലയിടങ്ങളിലും ഉത്തരേന്ത്യയിലും കുറച്ചു വ്യത്യാസമുണ്ടെങ്കിലും കറുപ്പ് നിറമുള്ള മനുഷ്യര്‍ ദളിതരാണെന്ന ധാരണയാണ് പൊതുവിലുള്ളത്. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ‘നീയിത്ര വെളുത്തതാണല്ലോ. എസ് സി ആണെന്ന് തോന്നില്ലല്ലോ’ എന്നും ‘നാളെ മുതല്‍ കരിഓയില്‍ തേച്ചു വന്നാല്‍ എനിക്കും സ്റ്റൈപ്പന്റ് കിട്ടുമോ’ (ഈ ചോദ്യം ഏഴാം ക്ലാസ്സില്‍വെച്ച് എന്റെ കൂട്ടുകാരി ചോദിച്ചതാണ്) എന്നും ചോദ്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുന്നത്. എങ്കിലും ചിലപ്പോഴൊക്കെ നിറവും ജാതിയും ചേര്‍ത്തു വായിക്കുക എളുപ്പമല്ലാതാകുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. യാഥാസ്ഥിതിക ജാതി കുടുംബങ്ങളിലെ തൊലിനിറം കുറഞ്ഞവര്‍ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരുമായി എപ്പോഴും താരതമ്യപ്പെടുത്തല്‍ അനുഭവിക്കേണ്ടിവരാറുണ്ട്. ഉയര്‍ന്ന ജാതിയാണെന്ന് തെളിയിക്കാന്‍ സ്വന്തം കുടുംബമഹിമ എല്ലായിടത്തും അവര്‍ ഉയര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. വീട്ടുകാര്‍ നിറം കുറഞ്ഞവന്‍ /വള്‍ എന്ന് കളിയാക്കുന്നു എന്ന പരാതിക്ക് പിന്നിലെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഇതാണ്.
_______________________________ 

എസ് സി ആണെന്ന് തോന്നില്ലല്ലോ’ എന്നും ‘നാളെ മുതല്‍ കരിഓയില്‍ തേച്ചു വന്നാല്‍ എനിക്കും സ്റ്റൈപ്പന്റ് കിട്ടുമോ’ (ഈ ചോദ്യം ഏഴാം ക്ലാസ്സില്‍വെച്ച് എന്റെ കൂട്ടുകാരി ചോദിച്ചതാണ്) എന്നും ചോദ്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുന്നത്. എങ്കിലും ചിലപ്പോഴൊക്കെ നിറവും ജാതിയും ചേര്‍ത്തു വായിക്കുക എളുപ്പമല്ലാതാകുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. യാഥാസ്ഥിതിക ജാതി കുടുംബങ്ങളിലെ

തൊലിനിറം കുറഞ്ഞവര്‍ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരുമായി എപ്പോഴും താരതമ്യപ്പെടുത്തല്‍ അനുഭവിക്കേണ്ടിവരാറുണ്ട്. ഉയര്‍ന്ന ജാതിയാണെന്ന് തെളിയിക്കാന്‍ സ്വന്തം കുടുംബമഹിമ എല്ലായിടത്തും അവര്‍ ഉയര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. വീട്ടുകാര്‍ നിറം കുറഞ്ഞവന്‍/വള്‍ എന്ന് കളിയാക്കുന്നു എന്ന പരാതിക്ക് പിന്നിലെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഇതാണ്. തൊലിനിറം ഭംഗിയില്ലായ്മയുടെയും അടയാളമാണ്. വെളുത്തിരിക്കുന്നതാണ് സാമാന്യ നിയമങ്ങള്‍ അനുസരിച്ച് ഭംഗി. കറുത്തതാണേലും ഒരു ഭംഗിയുണ്ടെന്നുള്ള ഔദാര്യം അതില്‍ നിന്നുണ്ടാകുന്നതാണ്. കറുത്തതാവുക എന്നത് അത്ര സാധാരണമല്ല എന്ന ബോധമാണ് വെയില്‍ കൊള്ളുമ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ കറുത്ത് പോകുന്നതല്ല നിറം കുറയുന്നതാണെന്ന് രമ്യാ നമ്പീശനെക്കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കുന്നത്. കറുപ്പിനെപ്പറ്റി വര്‍ണ്ണിക്കുന്ന ചില പാട്ടുകളിലും ഏതാണ്ട് ഇതേ നയം കാണാം.

കറുകറുത്തൊരു പെണ്ണാണ്
കടഞ്ഞെടുത്തൊരു മെയ്യാണ്
കാടിന്റെയോമന മോളാണ്
എള്ളിന്‍കറുപ്പ് പുറത്താണ്
ഉള്ളിന്റെയുള്ള് തുടുത്താണ്.
ഈ പാട്ട് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ ”പൊതു” എന്ന് പറയുന്ന ഒരിടത്തില്‍ കറുപ്പ് ഇല്ല. അതെപ്പോഴും വന്യവും ഗ്രാമ്യവുമായ അപരിഷ്‌കൃത തത്വത്തിന്റെ അടയാളമാണ്. പുറമേ എള്ള് പോലെ കറുത്തിരിക്കുന്നുവെങ്കിലും പെണ്ണിന്റെ ഉള്ളു തുടുത്താണെന്ന് പറയുമ്പോള്‍ കറുത്ത പെണ്ണുങ്ങള്‍ സാധാരണ അത്ര നല്ലവരാവില്ല എന്നൊരു ന്യായമില്ലേ അതില്‍ ? കാണാനിത്തിരി കറുപ്പാണെങ്കിലും ആള് വെടിപ്പാണ് എന്നൊരു ന്യായം? എങ്കിലും എന്ന ഒറ്റ വാക്കില്‍ കറുപ്പ് അസാധാരണവും അപരവുമായി മാറുന്നു. ശ്രീലേഖ ഐ.പി.എസ്സിന്റെ കറുത്തമ്മമാരെപ്പറ്റിയുള്ള ലേഖനം ഇവിടെ ഓര്‍ക്കാവുന്നതാണ്. ”കറുപ്പ് താന്‍ എനക്ക് പുടിച്ച കളറ്” എന്നൊരു വെളുത്ത തുടുത്ത പെണ്ണിനേയും കൂട്ടുകാരികളെയും കൊണ്ട് തിമിര്‍ത്തു ആടിപ്പാടിച്ച് ഉറപ്പിക്കുന്നത് കറുപ്പ് പുടിച്ചതാകുന്നത് അത്ര സാധാരണമല്ലാത്തതു കൊണ്ട് തന്നെയല്ലേ.

ഒരിക്കല്‍ കൊല്ലത്തെ പ്രശസ്തമായ ഒരു ബ്യൂട്ടി പാര്‍ലറില്‍ പോയി. നിരവധി പരിചരണങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം കണ്ണാടിയിലേക്ക് നോക്കിയ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ബ്യൂട്ടീഷ്യനും അവരുടെ സഹായിയും ”ഹെന്തൊരു കറുപ്പ്” എന്ന് ഞെട്ടിത്തെറിച്ചു. എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്നോണം അടുത്ത ആഴ്ച വന്നാല്‍ ഒരു വൈറ്റെനിങ്ങ് ട്രീറ്റ്‌മെന്റ് ചെയ്തു തരാമെന്ന് അവര്‍ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് കറുത്തിരിക്കുന്നതാ ഇഷ്ടം എന്ന എന്റെ മറുപടി അവരെ ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി ഞെട്ടിച്ചു. ഈ കേസ് ശരിയാവില്ല എന്ന സംശയം നിറഞ്ഞ നോട്ടത്തിനിടയിലൂടെ ഞാന്‍ തിരിച്ചുനടന്നു. കോയമ്പത്തൂരില്‍ ചെലവഴിച്ച ദിവസങ്ങളില്‍ എന്റെ കറുത്ത തൊലിയെ തോല്‍പ്പിച്ചുകൊണ്ട് വെയില്‍ എന്നെ പാടെ തളര്‍ത്തി. പൊള്ളുന്ന വെയിലും പലതരം സങ്കടങ്ങളും ചേര്‍ന്നു ഉണ്ടാക്കിയ കടുത്ത തലവേദനയും തളര്‍ച്ചയും എന്നെ വലച്ചു. വെയിലിന്റെ കടുപ്പത്തെപ്പറ്റി പരാതിപ്പെടുമ്പോള്‍ വെയില്‍കൊള്ള്… വെയില്‍കൊള്ള് … വെയില്‍ നമ്മുടെ എല്ലിനു ബലം തരും എന്ന് പറഞ്ഞ കാക്കക്കറുമ്പിയായ മുത്തുമാരിയെ ഓര്‍ത്തു.. വെയില്‍ കൊണ്ട് കരുവാളിച്ച അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി നിന്നപ്പോള്‍ ഒരായുസ്സ് മുഴുവന്‍ വെയില്‍ കൊണ്ടതിന്റെ ദുഃഖം എന്റെ കണ്ണില്‍ തെളിഞ്ഞു. അവരുടെ എല്ലിന്റെ ബലം ഉള്ളില്‍ നിറഞ്ഞു.
കഥകളിലും നോവലുകളിലും പലപ്പോഴും കറുത്ത സ്ത്രീ ശരീരം അടങ്ങാത്ത തൃഷ്ണയുടെയോ ലൈംഗിക അടിമത്തത്തിന്റെയോ അടയാളമായാണ് (ഉദാഹരണമായി ഒ.വി. വിജയന്റെ അരിമ്പാറ എന്ന കഥ ഓര്‍ക്കുക) ചിത്രീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. കറുത്ത സ്ത്രീകള്‍ എളുപ്പം വഴങ്ങുന്നവരാണെന്നും സദാചാര മൂല്യങ്ങള്‍ കുറഞ്ഞവരാണെന്നുമുള്ള തെറ്റിധാരണ ഇവ വളര്‍ത്തുന്നു. കൂടുതല്‍ ജനപ്രിയം എന്നും സ്ത്രീകളുടെ സ്വന്തം എന്നും വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ടെലിവിഷന്‍ പരമ്പരകളില്‍ ഒന്നിലും ഒരിക്കല്‍പോലും കറുത്ത പെണ്‍കഥാപാത്രങ്ങളെ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. തറവാടി-കുടുംബ സീരിയലുകളുടെ ആഡംബര പൂര്‍ണ്ണമായ കുലീന മധ്യവര്‍ഗ അകത്തളങ്ങളില്‍ അവരെ ആരും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല എന്നതല്ലേ വാസ്തവം. സമ്പന്നവും ആഡംബരപൂര്‍ണ്ണവുമായ ഒരു അന്തരീക്ഷത്തിനു യോജിക്കാത്തതാണ് കറുപ്പ് നിറം എന്ന മുന്‍വിധിയാണ് ഇതിന് പിന്നില്‍. അവിടെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നതാകട്ടെ ചാള മേരിയെപ്പോലെ താഴ്ന്ന സാംസ്‌കാരിക പശ്ചാത്തലവും കറുപ്പ് നിറവും ചേര്‍ന്നു അഴുകിയ ഹാസ്യം ഉണ്ടാവുക മാത്രവും. തൊഴിലിടങ്ങളിലും പുറത്തും കറുത്ത സ്ത്രീകള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന ഈ രൂപത്തിലുള്ള പലതരം പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ സരിത കെ. വേണുവിന്റെ ‘കറുത്ത ടാല്‍കം പൗഡറിന്റെ കാലം വരും മക്കളെ’ എന്ന ലേഖനത്തില്‍ കല്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. കറുത്ത പുരുഷന്മാരുടെയും സ്ഥിതി ടെലിവിഷനില്‍ വ്യത്യസ്തമല്ല. നിരവധി വിനോദവാര്‍ത്ത ചാനലുകള്‍ ഉള്ള നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ കറുത്ത അല്ലെങ്കില്‍ ഇരുണ്ട നിറമുള്ള എത്ര സ്ത്രീ/പുരുഷ വാര്‍ത്താ അവതാരകരെയും വീഡിയോ ജോക്കികളെയും കണ്ടെത്താനാവും.?
സിനിമക്കുള്ളിലെ കറുത്ത സ്ത്രീശരീരങ്ങള്‍ പലപ്പോഴും തൃഷ്ണ ഉള്‍പ്പാദിപ്പിക്കുന്നവര്‍ മാത്രമാണ്. സൂര്യ എന്ന നടിയെ ഓര്‍മ്മയില്ലേ. പറങ്കിമല, അരപ്പെട്ട കെട്ടിയ ഗ്രാമത്തില്‍, ആദാമിന്റെ വാരിയെല്ല് എന്നിങ്ങനെ കുറച്ചു സിനിമകളില്‍ മാത്രമേ അവരെ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. സാമ്പ്രദായിക നായികാ സങ്കല്‍പ്പങ്ങള്‍ വങ്ങാത്ത കറുത്ത ശരീരമായതാവാം അവരുടെ അപ്രത്യക്ഷമാകലിന് കാരണം. കറുത്ത തൊലിനിറമുള്ള സ്ത്രീകള്‍ക്ക് സിനിമ ഒരു അപ്രാപ്യമേഖലയാണ്. കണ്ണകി, പുനരധിവാസം എന്നീ സിനിമകളില്‍ നന്ദിതാ ദാസിന്റെ താരമൂല്യമുള്ളതും കുലീനവുമായ ഇരുണ്ട നിറം ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടു. ഇരുണ്ട /കറുത്ത സ്ത്രീകഥാപാത്രങ്ങള്‍ സിനിമയില്‍ സംഭവിക്കുന്നത് തന്നെ വ്യത്യസ്തമായിട്ടാണ്. (കാക്കോത്തിക്കാവിലെ അപ്പൂപ്പന്‍ താടികള്‍ , അന്നൊരിക്കല്‍ , നമ്മള്‍ , സെല്ലുലോയിഡ് തുടങ്ങിയ ചിത്രങ്ങള്‍ ) അവ പലപ്പോഴും നാടോടി/ ദളിത്/തെരുവ് പശ്ചാത്തലം ഉള്ളവയുമായിരിക്കും.

__________________________________
കറുത്ത തൊലിനിറമുള്ള സ്ത്രീകള്‍ക്ക് സിനിമ ഒരു അപ്രാപ്യമേഖലയാണ്. കണ്ണകി, പുനരധിവാസം എന്നീ സിനിമകളില്‍ നന്ദിതാ ദാസിന്റെ താരമൂല്യമുള്ളതും കുലീനവുമായ ഇരുണ്ട നിറം ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടു. ഇരുണ്ട /കറുത്ത സ്ത്രീകഥാപാത്രങ്ങള്‍ സിനിമയില്‍ സംഭവിക്കുന്നത് തന്നെ വ്യത്യസ്തമായിട്ടാണ്. (കാക്കോത്തിക്കാവിലെ അപ്പൂപ്പന്‍ താടികള്‍ , അന്നൊരിക്കല്‍ , നമ്മള്‍ , സെല്ലുലോയിഡ് തുടങ്ങിയ ചിത്രങ്ങള്‍ ) അവ പലപ്പോഴും നാടോടി/ ദളിത്/തെരുവ് പശ്ചാത്തലം ഉള്ളവയുമായിരിക്കും. ‘നമ്മള്‍ എന്ന സിനിമയില്‍ കറുത്ത പെണ്‍കുട്ടിയായി അഭിനയിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി വേണ്ടി ഭാവനയെ കറുപ്പിച്ചെടുക്കാന്‍ അനുഭവിച്ച ബുദ്ധിമുട്ടിനെപ്പറ്റിയും അതിനുശേഷം ആ കറുത്ത പെണ്ണായി അഭിനയിച്ചത് ഭാവന തന്നെയാണോ എന്ന ആളുകളുടെ സംശയം മാറ്റിയെടുക്കാന്‍ നേരിട്ട പ്രയാസത്തെയും പറ്റി അവര്‍ തന്നെ പലയിടത്തും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. 

__________________________________

‘നമ്മള്‍ എന്ന സിനിമയില്‍ കറുത്ത പെണ്‍കുട്ടിയായി അഭിനയിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി വേണ്ടി ഭാവനയെ കറുപ്പിച്ചെടുക്കാന്‍ അനുഭവിച്ച ബുദ്ധിമുട്ടിനെപ്പറ്റിയും അതിനുശേഷം ആ കറുത്ത പെണ്ണായി അഭിനയിച്ചത് ഭാവന തന്നെയാണോ എന്ന ആളുകളുടെ സംശയം മാറ്റിയെടുക്കാന്‍ നേരിട്ട പ്രയാസത്തെയും പറ്റി അവര്‍ തന്നെ പലയിടത്തും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇത്രയുമൊക്കെ കഷ്ടപ്പാടാണെങ്കില്‍ വിദേശ സിനിമകളിലൊക്കെ ആഫ്രിക്കന്‍ വംശജര്‍ പ്രധാന നടിമാരായി വരും പോലെ കറുപ്പ് നിറമുള്ള, അഭിനയശേഷിയുള്ള ഒരു യുവതിയെ കണ്ടെത്തിയാല്‍ പോരായിരുന്നോ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുശേഷം മലയാളത്തിലെ ആദ്യ സിനിമാ നായികയായ റോസി എന്ന ദളിത് യുവതിയെ സിനിമയിലവതരിപ്പിക്കേണ്ടി വരുമ്പോള്‍ അതേ സംവിധായകന്‍ വീണ്ടും ഒരു വെളുത്ത പെണ്‍കുട്ടിയെ കണ്ടെത്തി കറുപ്പിച്ചെടുത്തു.
അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോള്‍ ഒരു താരത്തിനു കറുപ്പ് നിറമുണ്ടാവുക സാദ്ധ്യമല്ലെന്നും കുലീനയല്ലാത്ത ഒരുവള്‍ താരമാകാന്‍ സാധ്യതയില്ലെന്നുമൊക്കെയുള്ള യുക്തിയല്ലേ ഈ കറുപ്പിച്ചെടുക്കലിനു പിന്നില്‍? ചുരുക്കത്തില്‍ മുന്‍പ് പറഞ്ഞ പോലെ നിറം ജാതിയുടെ അടയാളമാകുന്നതാണ് പ്രശ്‌നം. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ഞാന്‍ ശരിക്കും കറുത്തിട്ടല്ല, അഭിനയിക്കാന്‍ വേണ്ടി കറുപ്പാക്കിയതാണ് എന്ന് ആവര്‍ത്തിച്ചു ആണയിടേണ്ടിവരുന്നത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെയാണല്ലോ പിന്നാക്ക ജാതികളില്‍ നിന്നു കറുത്ത നായികനടിമാര്‍ ഉണ്ടാകാത്തതും, ചരിത്രം റോസിയില്‍ തന്നെ തറഞ്ഞു കിടക്കുന്നതും. കറുത്ത സ്ത്രീശരീരത്തിനുള്ളതിനെക്കാള്‍ സ്വീകാര്യത കറുത്ത/ ഇരുണ്ട പുരുഷശരീരത്തിനുണ്ട്. എങ്കിലും ഒരേ സമയം തൃഷ്ണ ഉയര്‍ത്തുന്നവരും (വിവിധ പെര്‍ഫ്യൂമുകളുടെയും പുരുഷ അടിവസ്ത്രങ്ങളുടെയും പരസ്യങ്ങള്‍ , വെറുക്കപ്പെടേണ്ടതും അപകടകരമായതുമായ വിവിധ സിനിമകളിലെ സംഘടനരംഗങ്ങള്‍ , പലതരം വില്ലന്മാര്‍) അവ ചിത്രീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ബ്ലാക്ക് മാന്‍ പോലുള്ള പ്രചരണങ്ങള്‍ കറുത്ത ആണ്‍ ഉടലിനോടുള്ള ഭയംകൊണ്ട് കൂടിയാണ്.
ഇരുണ്ടതാണ് മനോഹരം എന്നൊക്കെപ്പറഞ്ഞ് നന്ദിതാദാസും കുലീന ഇരുണ്ടനിറക്കാരും സായിപ്പിന്റെ വെളുപ്പുള്ള ഉന്നതകുലജാതരുടെ ബോളിവുഡ് ചലച്ചിത്ര വ്യവസായത്തോട് മുഖം തിരിച്ച് സങ്കടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴും കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ വെളുക്കാനും കുടുതല്‍ കൂടുതല്‍ അംഗീകരിക്കപ്പെടാനും ഉദ്‌ബോധിപ്പിക്കുന്ന പരസ്യങ്ങളാണ് ടി.വി തുറന്നാല്‍ എപ്പോഴും. താരതമ്യേന ഇരുണ്ടതും വിഷാദഭരിതവും ആത്മവിശ്വാസം ഇല്ലാത്തതുമായ ഒരു ശരീരം (മുഖം) ജോലിക്കായുള്ള അഭിമുഖത്തില്‍ പരാജയമടയുകയും പിന്നീട് ഒരു സോപ്പ് ഉപയോഗിച്ച് കൂടുതല്‍ വെളുത്തതും പ്രസന്നവും ആത്മവിശ്വാസം നിറഞ്ഞതുമായ ഒരു ശരീരം (മുഖം) ആയിത്തീരുകയും അഭിമുഖത്തില്‍ വിജയിച്ച് ജീവിത വിജയം നേടുന്നതുമായ പരസ്യം കറുത്ത ശരീരങ്ങള്‍ക്ക് സ്വീകാര്യത കുറവാണെന്ന ഒരു തുറന്നു പറച്ചിലല്ലേ? ഓരോ ദിവസവും ഇരുണ്ടതില്‍ നിന്നുകൂടുതല്‍ വെളുത്തതിലേക്കു എത്തുന്നത് നിരീക്ഷിച്ചറിയാനുള്ള സംവിധാനമുണ്ടെന്നുമാണ് വെളിപ്പിക്കല്‍ ക്രീമുകള്‍ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നത് പ്രണയവും ജോലിയും ഉന്നതമായ ജീവിതവിജയമാണ്. അല്ലെങ്കില്‍ അതിനാവശ്യമായ ആത്മവിശ്വാസമാണ്. കൂടുതല്‍ വെളുക്കൂ കൂടുതല്‍ സ്വീകാര്യരാകൂ എന്നാണ് ആഹ്വാനം. അപ്പോള്‍ പുറന്തള്ളപ്പെടുന്നത് ആരായിരിക്കും? പ്രത്യേകിച്ചും നിറം ജാതിയെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നതാകുമ്പോള്‍ ?