ആഭാസം: ഒരു സവർണ ഇടതു ലിബറൽ വീരഗാഥ
‘ആഭാസം’ എന്ന സിനിമയിൽ ഇടത് അനുഭാവിയായ കഥാപാത്രത്തിന്റെ സദാചാരപോലീസിങ് മനസിനെ വെളിപ്പെടുത്തി വിമർശനവിധേയമാക്കുന്നതിലൂടെ ചിത്രത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയം ഇടതു ലിബറലിസത്തിനും അപ്പുറത്താണ് എന്ന പ്രതീതിയാണ് ഉളവാക്കുന്നത്. എന്നാൽ വിശ്വാസികളായ ന്യൂനപക്ഷങ്ങളെയും അരാജക/ അധാര്മിക/ ലൈംഗിക സ്വഭാവം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നവരെയും ഭർത്താവിന്റെ മേൽ അമിതാധികാരം പ്രയോഗിക്കുന്ന സ്ത്രീയെയും ഒരേസമയം ഒളിഞ്ഞു നോട്ടക്കാരനും കേന്ദ്രഭരണാനുകൂലിയുമായ ശബരിമല തീർഥാടകനെയും പ്രശ്നവത്കരിക്കുന്നിടത്ത് സമൂഹത്തിന്റെ ജനപ്രിയ ധാരണകൾ തന്നെയാണ് ചിത്രത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയമെന്നു വ്യക്തം. അതൊരു സവർണ ഇടതു ലിബറൽ വീരഗാഥ മാത്രമാണ്.
സി.പി.ഐ.എം പോലെയുള്ള ഇടതു ലിബറൽ പാർട്ടികളെ അടക്കം വിമർശിക്കുന്ന തീവ്ര ഇടതു മലയാളി ബോധവും ഹിന്ദുത്വയിൽ അടിയുറച്ചതാണെന്നതിന് തെളിവാണ് ആഭാസം എന്ന സിനിമ. ഗാന്ധി, ഡെമോക്രസി, ജിന്ന, ഗോഡ്സെ എന്നീ ബസുകളും (അംബേഡ്കര് ബസും ഉണ്ട്, പക്ഷേ അത് ഓടിക്കുന്നില്ല) ഗാന്ധി ബസിലെ ജീവനക്കാരും യാത്രക്കാരുമൊക്കെയാണ് ചിത്രത്തിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾ. ലൈംഗിക ദാരിദ്ര്യം, മത വർഗീയത, ബഹുസ്വര ലൈംഗികത, ഫെമിനിസം, വ്യാജ ഇടതുപക്ഷം തുടങ്ങി നാട്ടിലെ സകല രാഷ്ട്രീയവും കുത്തിക്കയറ്റിയ വണ്ടി പക്ഷേ ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ പാത സവർണ ഹിന്ദുത്വ ബൂർഷ്വാ ലിബറൽ മൂല്യങ്ങളാൽ നിർമിതമാണ്.
മതമൗലികവാദവും ആത്മീയതയും
മതമൗലികവാദത്തിനെതിരായ സിനിമയുടെ അതിസെക്കുലര് രാഷ്ട്രീയത്തിന് ഇടയ്ക്കിടെ മേയാനുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളാണ് മുസ്ലിം ദമ്പതികളും പെന്തകോസ്ത് ദമ്പതികളും ശബരിമല തീർത്ഥാടകനും. വികസിതരാജ്യങ്ങളിൽ നിലനിൽക്കുന്നതും ഇന്ത്യയിലെങ്ങും പടർന്നു പിടിക്കുന്നതുമായ ലൈംഗിക സ്വാതന്ത്ര്യ വിപ്ലവത്തിന്റെ പ്രതിനിധികളാണ് വിദേശി സ്ത്രീകളും അവരുടെ കാമുകന്മാരും. ബസിലെ പെയിന്റിംഗ് തൊഴിലാളിയാവട്ടെ അയാളുടെ അപകടം പിടിച്ച തൊഴിലിനെ ആവോളം സ്നേഹിക്കുന്ന സ്വന്തം തൊഴിലിൽ അങ്ങേയറ്റം തൃപ്തനായ മാതൃകാ തൊഴിലാളിയാണ്. പിന്നീട് ബസിലേക്കെത്തുന്ന ഒരു തമിഴ് സ്ത്രീയും അവരുടെ അസുഖബാധിതനായ ഭർത്താവുമാണ് മറ്റു മുഖ്യ കഥാപാത്രങ്ങൾ.
ലോകത്തെ മുഴുവൻ ആളുകളും നോമ്പ് എടുക്കാത്തതിൽ അമർഷം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന, ജനാധിപത്യം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ് അങ്ങനെയാവുന്നതെന്ന് പറയുന്ന ആൾ കൂടിയാണ് വിശ്വാസിയായ ഈ മുസ്ലിം. വിശ്വാസികളായ മുസ്ലിംകളെക്കുറിച്ച് ദേശീയ ഫാസിസ്റ്റുകൾ പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന ധാരണ തന്നെയാണ് ആഭാസം എന്ന ചിത്രവും വെച്ചുപുലർത്തുന്നത്.
പെന്തകോസ്ത് ദമ്പതികളാവട്ടെ ബസിനുള്ളിൽ തന്നെ ഒച്ച വെച്ച് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നവരാണ്. ക്രിസ്ത്യൻ മതമൗലികവാദികളുടെ പരിഹാസ്യരായ പ്രതിനിധികളായാണ് പരിവർത്തിത ക്രിസ്ത്യാനികളെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്ന ഇവരെ സിനിമ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ബസിലെ സവർണ ക്രിസ്ത്യാനികളായ (ശരീരം കൊണ്ടല്ല) ദമ്പതികളെ യാഥാസ്ഥിക വലതുപക്ഷമായാണ് ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നതെങ്കിലും അവർ മതമൗലികവാദികളാണെന്ന സൂചനയില്ല. ശബരിമല തീർത്ഥാടകനാവട്ടെ ഒളിഞ്ഞു നോട്ടക്കാരനായ ഹിന്ദുത്വ രാഷ്ട്രീയമുള്ളയാളാണ്. ഈ കഥാപാത്രത്തെയാണ് ഹിന്ദുത്വ ഫാഷിസത്തെ എതിർക്കുന്നവരാണ് തങ്ങളെന്ന സൂചന നൽകാൻ ചലച്ചിത്ര ശിൽപികൾ എടുത്തു പ്രയോഗിക്കുന്നത്.
ലൈംഗികതയും തൃഷ്ണയും
ലൈംഗിക ദാരിദ്ര്യമാണ് ബസിലെ കഥാപാത്രങ്ങളിൽ ഏറെപ്പേർക്കും ഉള്ള പ്രശ്നം. ലൈംഗിക ദാരിദ്ര്യമെന്ന പ്രശ്നത്തിന്റെ ഉറവിടമോ സാംസ്കാരിക സാമ്പത്തിക ജാതി വംശീയ ‘ഏജിസ്റ്റ് ലുക്കിസ്റ്റ്’ (ഒരാളുടെ പ്രായം നോക്കി ആ വ്യക്തിയെ വിധിക്കുന്നതും വിവേചനം നടത്തുന്നതാണ് ഏജിസം. ഒരാളുടെ പുറം രൂപം കണ്ട് ആ വ്യക്തിയെ മോശമായി വിധിക്കുന്നതാണ് ലുക്കിസം) കാരണങ്ങളോ സിനിമയ്ക്ക് വിഷയമേ അല്ല. ലൈംഗിക ദാരിദ്ര്യത്തെ അറപ്പോടെ നോക്കുന്നതാവട്ടെ ഉപരിവർഗ-സവർണ സമൂഹത്തിലെ ലിബറേറ്റഡ് പുരോഗമനക്കാരും.
അതേസമയം ലൈംഗിക തൃഷ്ണ അടക്കാനാവാത്ത ഒരു പെൺകുട്ടിയും ചിത്രത്തിലുണ്ട്. ബസിനുള്ളിൽ നടക്കുന്ന വിദേശ-സ്വദേശി ബാഹ്യകേളികള് അവളുടെ തൃഷ്ണയെ ആളിക്കത്തിക്കുന്നതായി ചിത്രം കാണിക്കുന്നു. ഒന്നിലധികം പ്രണയികൾ അവൾക്കുണ്ടെന്ന സൂചനയും ചിത്രത്തിലുണ്ട്. പെട്ടെന്ന് പരിചയത്തിലായ ഒരാളുമായി ഉടൻ തന്നെ ഫോണിലൂടെ ചാറ്റ് ചെയ്യുന്നവളാണവൾ. ഇത്രയും റാഡിക്കലായ ഒരു പെൺകുട്ടിക്ക് മദാലസ പരിവേഷമാണ് ചിത്രം നൽകുന്നത്. സമൂഹത്തിന്റെ കെട്ടുപാടുകളോട് കലഹിക്കുന്നവർക്കുള്ള നിലയും വിലയും അവൾക്ക് ചിത്രം അനുവദിക്കുന്നില്ല. മാത്രമല്ല ഗാന്ധി ബസ് യാത്രമുടങ്ങുമ്പോൾ പിന്നാലെ വന്ന ഗോഡ്സെ ബസിലേക്ക് തന്റെ പുതിയ പരിചയക്കാരനൊപ്പം ചേക്കേറുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ഫെമിനിസത്തെയും സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെയും ചേർത്തു പിടിക്കുന്നു എന്ന തോന്നലുണ്ടാക്കുമ്പോൾ തന്നെ നിർവചനങ്ങളിൽപ്പെടാത്ത ചില ലൈംഗികതയോട് ചിത്രത്തിന് സദാചാര സമീപനമാണ് ഉള്ളത്.
ഫെമിനിസത്തെയും സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെയും ചേർത്തു പിടിക്കുന്നു എന്ന തോന്നലുണ്ടാക്കുമ്പോൾ തന്നെ നിർവചനങ്ങളിൽപ്പെടാത്ത ചില ലൈംഗികതയോട് ചിത്രത്തിന് സദാചാര സമീപനമാണ് ഉള്ളത്.
ക്വീർ ലൈംഗിക രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ പ്രതിനിധിയായി ബസിലുൾപ്പെടുത്തിയ ട്രാൻസ്ജെൻഡറുടെ മനസിനെ യാത്രയിലുടനീളം അലട്ടുന്ന പ്രശ്നങ്ങളിലൊന്ന് തങ്ങളുടെ ലൈംഗിക അവസ്ഥയുടെ പേരിൽ നിഷേധിക്കപ്പെട്ട ക്ഷേത്രപ്രവേശനമാണ്. ട്രാൻസ്ജെൻഡറുടെ ആകുലതകളും അസ്തിത്വ പ്രതിസന്ധികളും ഉൾപ്പെടുത്തിയ ഡെമോക്രസി ബസിൽ തന്നെ അടുത്തിരിക്കുന്നവന്റെ തുടയിലേക്ക് കടന്നുകയറുന്ന ഒരു സ്വവര്ഗപ്രേമിയെയും ചിത്രം കാട്ടുന്നുണ്ട്. ട്രാൻസ്ജെൻഡറുകളുടെ ദൈന്യതക്ക് ഇടം കൊടുക്കുന്ന ഡെമോക്രസി ബസ് സ്വവര്ഗപ്രേമിയായ ഒരു പുരുഷന് ഒരു തരത്തിലുള്ള ന്യായീകരണത്തിനും ഇടം കൊടുക്കുന്നില്ല. അയാളുടേത് അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട ലൈംഗികതയായും കാണുന്നില്ല.
ഇടതു ലിബറലിസത്തിനപ്പുറമോ?
തീവ്ര ഇടതു മുന്നേറ്റമാണ് രാജ്യത്തിന്റെ പ്രശ്നത്തിന്റെ പരിഹാരമായി ചിത്രം മുന്നോട്ടുവെക്കുന്നത്. അതിൽ തെറ്റൊന്നുമില്ല. പക്ഷേ സമൂഹത്തിൽ ജാതി, ശരീരം, സമ്പത്ത് തുടങ്ങി സർവ്വവിധ സവിശേഷാധികാരങ്ങളുടെയും ചിറകിലേറി എല്ലാത്തരം തൃപ്തികളുടെയും ഇടങ്ങളിലേക്കെത്തിയവരുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനായാണ് അവർ ഡെമോക്രസിയിൽ പ്രഛന്നവേഷത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നതെന്നും ഭരണകൂടത്തെ എതിർക്കുന്നതെന്നുമുള്ള രാഷ്ട്രീയ സന്ദേശം ഫാസിസത്തേക്കാൾ അപകടം പിടിച്ചതാണ്. മാധ്യമ പ്രവർത്തകൻ റെന്വാ പനങ്ങാട്ട് പറഞ്ഞതു പോലെ ”പാപം ചെയ്തില്ലെന്ന് തെളിയിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം കല്ലെറിയുന്നവരാണ്” മലയാളി ഇടതു ഉദാരവാദികളായ പുരോഗമനക്കാരെങ്കിൽ ആഭാസം എന്ന ചിത്രം പാപം ചെയ്തില്ലെന്ന് തെളിയിക്കാൻ കല്ലെറിയുന്നവരല്ലെന്ന് തെളിയിക്കാൻ കല്ലെറിയുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.
(സ്വതന്ത്രമാധ്യമപ്രവര്ത്തകനും ചിത്രകാരനുമാണ് ലേഖകന്. കൊച്ചി സ്വദേശി.)